Powrót

Stop pożarom traw

Stop pożarom traw

Leśnicy wspólnie z Państwową Strażą Pożarną przypominają o zakazie wypalania traw.

Przełom zimy i wiosny to okres, w którym wyraźnie wzrasta liczba pożarów traw na łąkach i nieużytkach rolnych. Spowodowane jest to wypalaniem suchych traw i pozostałości roślinnych. Obszary zeszłorocznej wysuszonej roślinności są doskonałym materiałem palnym, co w połączeniu z nieodpowiedzialnością ludzi skutkuje gwałtownym wzrostem pożarów.

Pożar łąki nie użyźni gleby, wręcz odwrotnie – wyjałowi. Spalenie suchych traw nie wpłynie pozytywnie na rozwój nowej roślinności i nie przyniesie korzyści finansowych. Cenne rośliny wyginą, a najszybciej odrosną chwasty.

Wypalanie traw jest zabronione! Grożą za to wysokie kary, nawet do 5 tys. zł, a w przypadkach, kiedy zagrożone jest mienie lub życie – od 1 roku do 10 lat pozbawienia wolności.

Wypalanie traw to także bardzo duże zagrożenie dla lasów. Łąki wraz z terenami upraw rolnych dość często sąsiadują z gruntami leśnymi. Ogień z suchych traw porastających nieużytki niejednokrotnie przenosi się na obszary leśne, niszcząc bezpowrotnie młode drzewostany, a drzewostany dojrzałe i starodrzewy poważnie uszkadzając.

Wypalanie traw to także bardzo duże zagrożenie dla lasów.

Skutki pożaru lasu w drzewostanach są widoczne przez wiele lat. Podczas pożaru niszczone są zazwyczaj drzewa najmłodsze. Jeżeli spaliły się ich korony, liście czy igły, to rośliny te, utraciwszy aparat asymilacyjny, zginą. Las traci wówczas jedno ze swoich pięter. Drzewa starsze na ogół nie ulegają całkowitemu spaleniu, ale doznają wielu różnych uszkodzeń. Obniża się ich wartość gospodarczą, bo wolniej rosną. Pożar, nie powodując natychmiastowej śmieci starego lasu, znacznie zmniejsza jego odporność. Osłabione drzewa stają się bardziej podatne na atak szkodliwych owadów i grzybów pasożytniczych. Taki las jest zagrożeniem dla sąsiednich, zdrowych drzewostanów.

Podczas pożaru zniszczeniu ulegają przede wszystkim rośliny, często bardzo rzadkie. Pożar to także prawdziwa katastrofa dla wielu gatunków zwierząt. Przede wszystkim giną owady, w tym wiele pożytecznych. Ogień niszczy mrowiska, zabija pszczoły, trzmiele i motyle, małe ssaki, gady i płazy. Spaleniu ulegają ptasie gniazda, giną ptaki, które nie zdążyły zawczasu odlecieć. Gatunki, którym udało się uratować, tracą tereny z cennym dla nich pożywieniem. Przerwany zostaje łańcuch pokarmowy, zaburzeniu ulega cały ekosystem.

Aby naprawić skutki emisji CO2 z jednego hektara spalonego lasu, trzeba zalesić około 20 hektarów gruntu.

Podczas pożarów lasu do atmosfery przedostają się duże ilości dwutlenku węgla, metanu i innych gazów, które przyczyniają się do powstawania  tzw. efektu cieplarnianego i zmian klimatycznych. Aby naprawić skutki emisji CO2 z jednego hektara spalonego lasu, trzeba zalesić około 20 hektarów gruntu.

Co robić, kiedy się pali:
1. Przede wszystkim nie wpadaj w panikę.
2. Oceń zagrożenie i ostrzeż osoby znajdujące się w niebezpiecznej strefie.
3. Natychmiast zawiadom straż pożarną (tel. 998 lub 112).
4. Informując straż pożarną, zachowaj spokój i podaj:
     - swoje imię i nazwisko;
     - nr telefonu, z którego zgłaszasz pożar;
     - dokładną lokalizację miejsca, w którym się pali;
     - pozycję odczytaną z GPS (jeżeli jest to możliwe);
     - podstawowe informacje, czyli gdzie i co się pali, czy zagrożeni są ludzie i budynki.
5. Mów głośno i wyraźnie.
6. Telefon miej w pogotowiu, bo przyjmujący zgłoszenie najczęściej chce je potwierdzić, dzwoniąc do Ciebie. Może też poprosić Cię o dodatkowe informacje.
7. Jeśli to możliwe, udaj się na drogę dojazdową do lasu, oczekuj na jednostki straży pożarnej lub Służbę Leśną i wskaż im miejsce pożaru.

Informację możesz przekazać również do Nadleśnictwa Runowo, gdzie uruchomiony jest
Punkt Alarmowo – Dyspozycyjny
w dni robocze w godz. 715 - 1515 tel. 52 389 76 08,
w weekendy i święta oraz dni robocze po godz. 1515 tel. 52 389 63 15 lub 886 128 027.