Wydawca treści Wydawca treści

Rezerwaty przyrody

Rezerwaty to wydzielone obszary o szczególnych wartościach przyrodniczych, zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym. Ogranicza się tam gospodarkę leśną. Spośród 1441 rezerwatów, które mamy obecnie w Polsce, 671 to rezerwaty leśne o łącznej powierzchni ponad 61 tys. ha. Rezerwaty stanowią 1,6 proc. powierzchni lasów zarządzanych przez LP.

Rezerwat "Bagno Głusza"

Rezerwat częściowy utworzony na mocy Rozporządzenia Wojewody Kujawsko - Pomorskiego Nr 32/2003 z dnia 9 grudnia 2003 roku w sprawie uznania za rezerwat przyrody. Położony na terenie gminy Koronowo w leśnictwie Wąwelno. Celem ochrony rezerwatu jest zachowanie ze względów naukowych, krajobrazowych i dydaktycznych cennych środowisk wodnych, bagiennych, łąkowych oraz leśnych, stanowiących ważne miejsca lęgów a także występowania rzadkich gatunków ptaków ze znacznym udziałem gatunków zagrożonych w skali krajowej oraz europejskiej.

Spotyka się tu gniazdujące bąki, bączki, bociany - białego i czarnego, trzmielojady, kanie - czarną i rudą, błotniaki - stawowego, zbożowego i łąkowego, zielonki, rybitwy - czarną i zwyczajną. Miejsce to wybrały także dorodne żurawie i ptasi drobiazg reprezentowany przez skowronka borowego, gąsiorka czy brzegówkę. Chętnie zakładają tu swoje gniazda pokląskwy, brzęczki, trzciniaki, ortolany, perkozy rdzawoszyje, gęgawy, cyraneczki, krakwy, płaskonosy, nurogęsi, wodniki i sieweczki rzeczne. Bez większego trudu można też zauważyć czajkę, kszyka, świergotkę łąkową, słowika szarego, świerszczaka, strumieniówkę, rokitniczkę, remiza lub potrzosa. Ten ptasi raj, niegdyś będący płytkim jeziorem, istnieje tylko dlatego, że na szczęście dla przyrody nie powiodły się próby osuszenia terenu, usilnie podejmowane przez człowieka aż do lat 80. minionego wieku.

Dominują tu gleby torfowe i murszowe. Na obrzeżach i wzniesieniach występują bielice i piaski, tworząc siedliska boru mieszanego świeżego i lasu mieszanego świeżego. Wschodnie i północne obrzeża rezerwatu zajął drzewostan brzozowy. W wielu miejscach występują niewielkie zadrzewienia brzozowe, sosnowe i topolowe. Centralną i zachodnią część zajmują podtopione szuwary wielkoturzycowe, w których odbywa swe gody rzekotka drzewna. Natomiast otwarte wody i bagna w południowej oraz wschodniej części rezerwatu stanowią siedliska najbardziej atrakcyjne dla najcenniejszych gatunków ptaków chronionych na tym terenie. W strefie brzegowej wód rozwinął się pas szuwarów, osiągający w wielu miejscach szerokość kilkudziesięciu metrów. Tworzą go jednogatunkowe skupienia trzciny pospolitej, pałki szerokolistnej lub oczeretu jeziornego. W części południowej "Bagna Głusza" występują trawiaste szuwary z manną mielec i mozgą trzcinowatą, a w płytkiej wodzie licznie występował starzec bagienny zaliczany do roślin zagrożonych na Pomorzu.

Mapa sytuacyjna rezerwatu przyrody "Bagno Głusza" (źródło: BULiGL Oddział w Szczecinku)
Rezerwat "Wąwelno"

Rezerwat częściowy utworzony na mocy Zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 15 września 1958 roku (MP Nr 81, poz. 466). Położony na terenie gminy Sośno w leśnictwie Wąwelno. Rezerwat utworzono celem zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych, fragmentu lasu z kilkudziesięcioma okazami starych buków, jesionów i dębów oraz stanowiskiem brekinii.

Największą osobliwością przyrodniczą Rezerwatu Wąwelno jest jarząb brekinia.

Rezerwat zajmuje niewielkie wzniesienie, leżące na płaskiej równinie morenowej, otoczone częściowo zatorfionymi obniżeniami. Teren rezerwatu jest płaski. Wyróżniono w nim jeden zespół roślinny, a mianowicie grąd środkowoeuropejski. W bardzo bogatej florze rezerwatu odnaleźć można rośliny rzadkie i chronione, np. lilię złotogłów, perłówkę jednokwiatową, rutewkę orlikolistną.

Niewątpliwie największą osobliwością przyrodniczą rezerwatu jest jarząb brekinia, często nazywany brzękiem. Niestety, mimo zachowanej ochrony, liczebność gatunku systematycznie maleje. W roku 1954 rosło tu 16 sztuk, w 1982, podczas opracowywania planu ochrony rezerwatu, zainwentaryzowano 7 sztuk, a w roku 1995 zainwentaryzowano już tylko 4, które rosną do dzisiaj.

Rezerwat przyrody "Wąwelno" - obr. Sośno (fot.: BULiGL Oddział w Szczecinku)
 

W wyniku huraganu, który miał miejsce na naszym terenie w nocy z 11 na 12 sierpnia 2017 roku, uszkodzonych zostało wiele hektarów drzewostanów. W ok 90% uszkodzony został między innymi rezerwat przyrody „Wąwelno”. Zniszczeniu uległy między innymi wszystkie dorosłe osobniki jarzębu brekini oraz drzewo, na którym znajdowało się gniazdo bociana czarnego.

W rezerwacie przyrody „Bagno Głusza” odnotowano jedynie pojedyncze szkody wyrządzane przez wiatr.

Rezerwat Wąwelno